Σε αντίθεση με το αυτοκίνητο αυτο-οδήγησης της Google, το οποίο είναι εντελώς μηδενικό, η τεχνολογία της Οξφόρδης αναπτύσσεται έχοντας κατά νου έναν οδηγό που θα θέλει να αλλάζει από καιρό σε καιρό μεταξύ της αυτόματης κίνησης και της χειροκίνητης κίνησης. Ένα βασικό σημείο πώλησης της τεχνολογίας της Οξφόρδης είναι ότι αντί του GPS, βασίζεται σε ένα χαμηλού κόστους σύστημα πλοήγησης, που αποτελείται από μικρές κάμερες και λέιζερ, να ανιχνεύει το περιβάλλον, καθιστώντας πολύ πιο πιθανό να συμπεριληφθεί στα κανονικά αυτοκίνητα στο μέλλον.
Το iPad διαθέτει ένα περιβάλλον εργασίας χρήστη το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα οδήγησης για να μεταβεί ανάμεσα στο 'auto drive' και στο 'manual drive'. Το ρομποτικό σύστημα παίρνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου όταν κουμπώνει ένα κουμπί στο iPad. Σε οποιαδήποτε στιγμή που χτυπάτε τα φρένα, το ρομποτικό σύστημα επιστρέφει τον έλεγχο πίσω στον οδηγό του ανθρώπου.
Εδώ είναι πώς η ομάδα πίσω από το αυτοκίνητο με αυτο-οδήγηση περιγράφει τη λειτουργία του έργου τους:
Χρησιμοποιούμε τα μαθηματικά της πιθανότητας και της εκτίμησης ώστε οι υπολογιστές σε ρομπότ να μπορούν να ερμηνεύουν δεδομένα από αισθητήρες όπως κάμερες, ραντάρ και λέιζερ, αεροφωτογραφίες και ερωτήσεις στο διαδίκτυο. Χρησιμοποιούμε τεχνικές εκμάθησης μηχανών για την κατασκευή και βαθμονόμηση μαθηματικών μοντέλων που μπορούν να εξηγήσουν την άποψη του ρομπότ για τον κόσμο όσον αφορά την προηγούμενη εμπειρία (εκπαίδευση), τις προηγούμενες γνώσεις (αεροφωτογραφίες, οδικά σχέδια και σημασιολογία) και αυτόματα δημιουργούμενα ερωτήματα ιστού. Θέλουμε να παράγουμε τεχνολογία που να επιτρέπει στα ρομπότ να γνωρίζουν πάντα με ακρίβεια πού βρίσκονται και τι είναι γύρω τους.
Ενώ οι σημερινοί αισθητήρες που απαιτούνται για να εξοπλίσουν το Nissan Leaf με κόστος αυτογνωσίας γύρω στα $ 7.600, η ομάδα σκοπεύει να παράγει ένα σύστημα με εκτιμώμενο κόστος $ 150.
Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το έργο, κατευθυνθείτε στον ιστότοπο της ομάδας της Οξφόρδης ή στο κανάλι YouTube.
Oxford μέσω του Autoblog